Helaas bracht de een na laatste dag van het jaar geen
duidelijkheid. Ook deze scan liet alleen de leveruitzaaiing zien. De bekende
lymfe was niet zichtbaar, evenals de onbekende primaire tumor.
Teleurstelling omdat ik toch wel hoop had dat deze scan de primaire zou laten zien. Maar ook opluchting te horen dat er verder geen uitzaaiingen te vinden zijn. Al wil dat in mijn geval ook weinig zeggen, want de pathologisch bewezen uitzaaiing in de lymfe is ook niet zichtbaar op deze scan. Te klein of geen receptoren die het radioactieve goedje opnemen.
Het is zoals het is, en ik kan er weinig anders aan doen dan
in 2015 verder te draaien in de medische molen. Nu moet ik eerlijk zeggen dat
die molen in het Antoni van Leeuwenhoek héél soepel draait. Teleurstelling omdat ik toch wel hoop had dat deze scan de primaire zou laten zien. Maar ook opluchting te horen dat er verder geen uitzaaiingen te vinden zijn. Al wil dat in mijn geval ook weinig zeggen, want de pathologisch bewezen uitzaaiing in de lymfe is ook niet zichtbaar op deze scan. Te klein of geen receptoren die het radioactieve goedje opnemen.
De 30e had ik dus die afspraak voor de uitslag om 10:00 uur. Geen rekening houdend met de kerstvakantie en het graag op tijd willen zijn waren we er uiteindelijk veel te vroeg. Dat zou een lange zit worden, dacht ik. Maar nee, geen drie kwartier oeverloos patiënten of voorbij wandelende artsen aanstaren, geen Libelle of Margriet uit de zomer van 2009 van voor naar achter en achter naar voor lezen, geen geirriteerde blik op de klok die al een uur voorbij de afspraaktijd tikte.
Dít was me nog nóoit gebeurd
tijdens mijn ziekenhuiscarrière. Ik werd een kwartier TE VROEG geroepen! Te vroeg….!!
Na de uitleg over de scan vertelde mijn arts me dat ze met
collega’s wil bespreken of ik in aanmerking kan komen voor RFA (radiofrequente
ablatie), het weg branden van de tumor in de lever. Dan ben ik niet beter, maar
dan is de tumor in de lever in ieder geval gestopt. Daarnaast vond ze het slim
om weer eens een maagonderzoek te doen. Dit is zo’n 3 jaar geleden voor het
laatst gedaan en de maagklachten nemen toe ondanks medicatie. Verder is nog steeds niet bewezen dat het een gastrinoom is. Het type NET zou verduidelijken waar de primaire zich zou kunnen bevinden en maakt het zoeken dan mogelijk makkelijker. Daarom opnieuw bloed geprikt én worden er nog wat ontbrekende bloedwaardes vanuit het AMC opgevraagd.
Ze liet me weten dat ik binnenkort de afspraken hiervoor zou
ontvangen. Binnenkort klinkt snel, maar 1 dag (!) later lag er al brief op de
mat. Een bevestiging van 3 afspraken; het maagonderzoek binnen 2 weken (!!), de
uitslag van het maagonderzoek 1 week (!!!) na het onderzoek en een reguliere controle afspraak met de
verpleegkundig specialist.
Ok, ik houd van uitroeptekens, laat dat duidelijk zijn. Maar
op de laatste 2 dagen van 2014 viel ik dus van de ene verbazing in de andere, dan zijn uitroeptekens op
zijn plaats. Het schetst gewoonweg mijn verbazing, dat het verbaasd genoeg dus
verbazingwekkend anders kan. Dan hebben ze technisch gezien nog helemaal niet aan me gesleuteld, heb ik nog geen uitzicht op beterschap. Maar de soepele communicatie en het gevoel dat ze echt op zoek is naar dat eeuwig ontbrekende puzzelstukje. Alleen dat gevoel al is goud waard UITROEPTEKEN
Geen opmerkingen:
Een reactie posten