donderdag 18 december 2014

Mis(s)Google

Al gapend liep ik gistermiddag het AVL binnen. Misschien had ik 1 kalmeringstabletje minder moeten nemen, of niet de nacht extra sterk.
De Google sessie die ik die ochtend nog even deed, dwong me die pillen toch in te nemen. Een groot apparaat met een voor mij te krap lijkend oneindig gat....adem in, adem uit.


De gallium dotatate pet/ct scan moet meer laten zien dan voorgaande scans. Geen garantie overigens.

Manlief zou zoals altijd met me mee en de kinderen bij de oppas brengen. Maarrrrrrr Joarah had haar laatste dansles in deze groep voor de kerstvakantie start, dus vond ik dat zij daar bij moest zijn. Ze vindt het leuk, en achteraf bleek het ook een kijkles voor de ouders te zijn. Helaas voor mij, gemist, maar papa heeft driftig alle huppeltjes en pliés gefilmd :-)
Ik meldde me bij de balie en mocht in de wachtkamer plaatsnemen. Ik zit bijna nooit alleen in de wachtkamer, en wanneer ik dat wel zit, voel ik me eigenlijk ook altijd meteen een beetje verdrietig. Dat heb ik anders altijd pas tijdens een scan of onderzoek. Dan overvalt me ineens het gevoel dat ik er helemaal niet voor de gezelligheid ben. Dan lig ik er met mezelf en alleen, zonder afleiding, tussen een apparaat dat me figuurlijk in plakjes deelt om elke foute cel op te zoeken.

Gelukkig word ik al snel opgehaald voor een infuus. Ik mag op een bed gaan liggen en krijg een radioactieve vloeistof via het infuus toegediend. Deze stof heeft een half uur nodig om zich door mijn lichaam te verspreiden. Dan mag ik stralend en wel meelopen voor de scan.

Google moet zich wat beter informeren. In dat gat pas ik mákkelijk, én het blijkt niet één lange buis te zijn, maar 2 ringen, met daartussen een open ruimte. Oftewel wanneer je in één van de ringen ligt met je hoofd, kan je evengoed het plafond zien....(tenzij je je ogen niet open kan houden van vermoeidheid...)
Ik krijg een verwarmde steun onder mijn knieën, moet mijn armen boven mijn hoofd leggen en er wordt een warme deken over me heen gelegd. Waarom duurt deze scan maar 20 minuten?? Nu had hij best de 2,5 uur mogen duren die de Octreoscan normaal nodig heeft.
Van mijn schedel tot mijn knie ga ik het apparaat door. "lager gaan we niet, hoger ook niet" grapt de radioloog.

Ik heb goed stil gelegen, dus mag gaan,30 december de uitslag. Ook een fijne dag hoor ik je denken. Maar weet je, voor zulke ziekenhuisuitslagen zijn nooit goede dagen.
All I want for Christmas?? een zichtbare tumor op de scan. Hoe achterlijk dat ook klinkt. Alleen met zicht op de primaire tumor lijkt beterschap een mogelijkheid.

Ik probeer het voor me uit te schuiven en besluit me de komende dagen alleen nog maar druk maken om de hoeveelheid kerstchocolaatjes en walnoten die ik in huis moet halen. De kuping gadja (Moluks koekje) die dit jaar weer beter moet smaken dan voorgaand jaar. De speurtocht voor de kinderen 2e kerstdag. De kadootjes onder de boom. Of we croissants, pancakes of beide bij het kerstontbijt serveren. En welke opbouw en smaak het dessert 1e kerstdag krijgt. Ik moet hiervoor weten of een jampot in de oven kan. Google: Jampot in ......... nog voor ik oven intik doet Google zelf een suggestie.
OMG...misschien moet ik maar gewoon helemaal nooit meer Googlen......

Fijne feestdagen!

Liefs

1 opmerking:

  1. De volgende keer als het zo uitkomt bel je dan even iemand die met je mee wilt. zoals IK ;) je verdient het niet om je daar verdrietig te voelen. En met alle liefde verschuif ik afspraken en wacht ik de hele dag! xx ma

    BeantwoordenVerwijderen