Ik ben er al om kwart voor 8. Heb mijn boek meegenomen om de tijd wat te doden. Ik zit er immers alleen.
Het was nog te vroeg om Joarah bij het kinderdagverblijf te brengen. En ik wil ook niet dat zij en Jean-Paul 3 uur in het ziekenhuis moeten wachten, ze mogen toch nergens bij. Dus hebben ze me, onder dwang, afgezet.
Het is nog rustig in de gangen. Terwijl ik richting de lift loop voel ik mijn ogen prikken. Gebeurt dit allemaal echt?
Ik haal een paar keer diep adem en spreek mezelf moed in. De vorige keer ging het ook goed.
Het is nog donker in de wachtkamer, dus ik doe het licht aan en sla mijn boek open. De eerste regel luidt: Ik geef het niet op. Mooi niet!
Daar moet ik wel om lachen, het lijkt verdorie wel in scene gezet.
Half 9 en de anesthesist komt me halen. Heel snel blijkt dat ik dit keer volledig onder narcose ga. Nah appeltje eitje.
Ik krijg een infuus in mijn hand, plakkers om mijn hart etc in de gaten te houden, zuurstofneusslang en een gebitbeschermer. De anesthesist zegt me dat ik een fijne droom uit moet zoeken en dat doe ik :-)
Ik denk aan Joarah en voel dat ik met een glimlach lig. Ik denk zelfs nog die mensen zullen wel de....en weg....
whaahahahahaahhaah hahahahaahah ahhahaahahah
whahahahahahaha ahahahahahah ahahahahaha ahaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaahahahahahahah
"Gaat het goed mevrouw?"
Er hangt een verpleegster boven me. Ik kan niet meer stoppen met lachen.
"Waarom moet u zo lachen mevrouw?"
"Om mijn baby whahahahahahaha" en ik proest het uit
Ik kijk snel rond de kamer, gelukkig ik lig alleen. Zat er stiekem alcohol in het infuus?
De anesthesist komt ook nog even kijken en vraagt of ik hem uitlach. Ik zou niet durven. Mijn held. Voorgaande keren werd ik huilend wakker. Nu van het lachen. Heerlijk!
Dan komt de arts die het onderzoek deed me vertellen dat zij niets afwijkends hebben kunnen vinden. En we mogen, 2,5 uur later, naar huis.
Opluchting en teleurstelling. Waar verstopt dat ding zich???
Als ze met zekerheid konden zeggen dat het verder nergens zit, maar toch blijven ze maar zeggen dat die in mijn lever uitzaaiingen zijn.
Aanstaande maandag weer een gesprek met mijn eigen arts.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten