maandag 14 juli 2014

Ik vroeg me af, of..


...jij je in de wachtkamer van een ziekenhuis ook altijd afvraagt wat je mede-wachtenden mankeert? Ik wel.
Zou zij net zo nerveus zijn als ik? Zou zij zich ook afvragen wat ik onder de leden heb? Is dat haar man, of gewoon een vriend? Zou hij goed nieuws krijgen? Hij ziet er wel beroerd uit... Zij schuift heen en weer, vast nerveus. 
Jaaaa mensen, je moet wat om al die wachttijd (zeker een jaar bij elkaar opgeteld inmiddels) te doden.
 
Nu mocht ik me zo'n 4 (of was het al 6?) weken geleden melden in het AMC bij de balie van de polikliniek klinische genetica (KG), aan dezelfde balie kun je terecht voor de poli diëtetiek . Juist ja, DAAR KWAM IK DUS NIET VOOR, in-de-wachtkamer-zittende-nadenkers ;-)

De KG gaat bekijken of wat ik heb erfelijk is. Er zijn namelijk neuro endocriene tumoren waarbij erfelijkheid een rol speelt. Dat is heeeeel ingewikkeld met fouten in een bepaald chromosoom enzo. En nou ja, een uur later hadden we een ziekte-familiestamboom (met flink wat dorre bladeren) uitgetekend en snapte ik in ieder geval dat ik weer eens bloed mocht inleveren en over een maand of 3 de uitslag krijg.

En verder?
Verder heb ik inmiddels de bevestiging ontvangen voor diverse afspraken in het Erasmus. Ik mag in augustus weer 2 dagen urine sparen, vervolgens heb ik op dag 3 een CT scan, bloedafname, een intakegesprek voor een eventuele PRRT behandeling en krijg ik een injectie met een radioactief goedje. Om vervolgens onder het genot van een pruimenextractje, een gezellig avondje te laxeren. Waarna ik op dag 4 een SRS (octreotide) scan zal ondergaan. En met wat pech op dag 5 de scan mag herhalen.
Ook hoor ik dan of de PRRT door kan gaan en wanneer. Want ja, ik koos voor de optie PRRT, de radioactieve behandeling. Daarover meer, na het intakegesprek.

Voor nu wens ik iedereen een fijne vakantie ver weg, of thuis... Ik heb hem nog in het verschiet en tot die tijd vermaken we ons ook wel. De ene dag soepeler dan de andere....

 

3 opmerkingen: