maandag 6 augustus 2012

En toen liep het toch weer anders dan gepland

Zo dacht ik voor de operatie nog na over welk onderwerp ik daarna moest gaan bloggen. Want na mijn succesoperatie waarbij alles weggehaald zou worden, zou ik toch geen schrijfstof meer hebben over deze ziekte. En toen werd ik wakker....
Naast mijn bed mijn chirurg, mijn ouders en mijn man. Alleen van de laatste wist ik dat hij even bij me mocht kijken op de verkoeverkamer, dus dat ze er allemaal stonden was wat vreemd.
De chirurg stak direct van wal. Helaas is de operatie niet verlopen zoals we van plan waren. Bij het bekijken van je buik kwamen wij 4 andere uitzaaiingen tegen in je lymfeklieren. Deze zaten bij grote bloedvaten. Wanneer we de lever voor de helft zouden weghalen zou dat blijven zitten. De operatie zou te groot worden en we zouden je er niet beter mee maken. Daarom is, in overleg met diverse artsen, besloten niks te doen.

Slik. Ik ben nog te ver van de wereld om me echt goed te realiseren wat ze zegt. Ik bedoel ik realiseer me het wel, maar het komt niet aan. Nog niet.

Aangezien er niet in de lever of ander orgaan is gesneden hoef ik niet maar intensive care maar mag ik weer terug op zaal. Joepie, de zaal waar ik de dag voor de operatie al lag. Een zaal voor 4 personen met reeds 2 bezette bedden. 2 oudere dames waarbij de een de halve dag heeft gespuugd en de ander de rest van de dag heeft gezeurd over pijn. Inmiddels weet ik dat een buikoperatie pijn doet, maar als je dat ook de hele dag roept wordt het er echt niet beter op! Toen ik even voor de operatie naar het toilet huppelde sprak ze me nog wat moed in "ja nu loop je nog zo vrolijk!" En bedankt, heks.

De verpleegsters die mij van de verkoeverkamer naar zaal brengen hebben enigszins medelijden en het idee dat ik nu wel even alleen wil zijn. Dus krijg ik mijn eigen kamer.

Respect voor alle verplegers en verpleegsters (nu met name van AMC G6 Zuid!) Niet dat ik een weekje bij zou boeken, maar wat hebben zij mij deze week goed door helpen komen. Wat een ranzig werk! Beetje een ander zijn gat wassen, wonden bekijken, kots opruimen en verder wil ik er niet over nadenken. Ieder zijn ding, maar bewonderenswaardig. Ik zou het niet kunnen. Mijn patiënt zou op moeten schuiven zodat ik er naast kon gaan liggen om bij te komen.

Maar goed na bijna een week verblijf mocht ik vandaag weer uitchecken. Met een stevige tas pijnstillers en een heel pillenslikschema weer heerlijk thuis bij de twee die ik zo miste.

Nu eerst rusten en herstellen. Zowel fysiek als emotioneel. Stiekem toch een flinke tegenslag.

22/23 en 24 augustus mag ik me weer melden voor een octreotidescan (heb ik eerder gehad; dag 1 injectie radioactieve vloeistof, dag 2 scan van 2 uur, dag 3 scan indien nodig) en daarna zal een oncoloog een behandelplan opstellen.

Een grote teleurstelling voor nu, maar ergens moeten we moed houden voor wat komen gaat. Eens moet het goed komen.

Manlief rent zich nu thuis een slag in de rondte om mij van eten, drank en pillen te voorzien (euhm...tja), me uit bed te slepen, en mijn wond in de gaten te houden. Dat ga ik mooi nie zelluf bekijken!
Hij heeft me ook een gigantische lachbui bezorgd. Ik zie hem zoeken naar iets en ineens schiet het me te binnen. Zijn eeuwige walkie talkie. Al honderd keer heeft hij geprobeerd mij te overtuigen van de handigheid het ding te gebruiken.
En ja hoor daar lig ik dan;
lief...over...
Mag ik een glas water?...over
Komt er aan...over en sluiten
Hahaahaaaahaaaahaaahaaa ach als hij daar blij van wordt ;-)

Zo en nu mijn draai weer vinden in mijn heerlijke zachte bedje dat helemaal niet heerlijk is.
Nu wil ik een stevig bed met 20 knopjes die elke vierkante cm op en neer laat gaan. Mis ik toch nog iets aan het ziekenhuis....

18 opmerkingen:

  1. Walkie Talkie is de shit!!!! Goeie van mij he!!!

    Kussss je man die naast je in bed ligt!! ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Hey krakkie krakkie......
    Ben blij dat je je lach weer wat gevonden hebt, over...........
    Hou moed liefje, ooit moet het geluk aan je zijde komen , over........
    en nu snel weer op je benen komen , over......
    Oja, en 1 verse jus graag jp , over.......... ;-)

    Sje

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Er is altijd een reden om te lachen...over
      Ik ben mooi wel van die operatietafel afgekomen! Over
      Wat betreft de jus, als je om de hoek had gewoond had hij het gebracht. Maar Doetinchem das gewoon meer dan over en uit! ;-) x

      Verwijderen
  3. lieve jose, goh wat klote voor je wijffie zo'n tegenvalller weer, ga je d'r voor en dat dit weer. maar scheet houd moed het gaat goed komen en zoals ik je ken ga je er weer voor. doe rustig aan en laat je lekker verwennen door je mannetje met je walkietalkie en lekker knuffelen weer met je kleine meisje heel veel sterkte voor jullie alle 3 en dikke kus maar weer diaan

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Maaike Hänschen7 augustus 2012 om 11:14

    José,

    Wat ontzettend k*t! Maar het komt goed, zeker weten. Weet dat ik aan je denk.

    Heel veel liefs,
    Maaik

    p.s. Bewonderenswaardig hoe positief je bent. Over en uit.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dankjewel Maaik! enne die 2 moppies van jou he, die zijn toch om op te vreten! Ff serieus!! ;-) xx

      Verwijderen
  5. Lieve Jose, wat een ontzettende tegenvaller is dit, je verdient het zo dat alles goed gaat komen en dat gaat ook zeker lukken helaas was het nog niet op dit moment veel sterkte liefs en dikke kusss
    ps geniet maar van de walkie talkie :)

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Lieve Joos, wat blijf je toch positief ondanks deze enorme tegenvaller!! Maar het gaat zeker goed komen, dat gaat jou lukken!!
    Dikke kus voor jullie alle 3, ka xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Potverdomme wat een giga tegenvaller. Ik hoop dat ze een andere oplossing voor je vinden. Je verdient het, al is het alleen al door alle positieve benadering. Sterkte meissie.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Lieve jose,
    Ik heb van het weekend mijn poes laten inslapen en ik was zeer verdrietig. Nu sta ik weer met beide benen op de grond want jouw bericht is zoveel belangrijker. Mickey (poes) was heel belangrijk in mijn leven maar dat valt in het niets bij jouw verhaal. Ik wens je op!! Naar de volgende stap die gaat werken.
    xxx nora

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hey José,

    Wat een domper! Hou moed! Ik ga er vanuit dat over een tijd alls weer goed komt. Dan heeft JP zeker recht op bakkies koffie die jij voor hem moet halen (net als je collega's die al jaren wachten op koffie van jou;)). Sterkte de komende tijd en we spreken elkaar gauw weer!

    Dikke kus. Marc, Steef en Boaz

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Lieve José, of wel dappere dodo!
    De tegenvaller van deze operatie, die niet liep zoals gepland, is één, de wijze waarop je er mee omgaat is een tien met een griffel!
    Kalm aan met vallen en opstaan!
    Liefs voor jullie allemaal (en inderdaad, gun Jean Paul zijn lol van zijn spreekbuis :-) Toys for boys, kus Carmen

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Lief! Ik doe rustig aan, ik kan niet anders. En jij bent net zo'n goed zo'n dappere dodo :-) hihi...
      Jean-Paul heeft er plezier in, Joarah inmiddels ook...dus die "belt" de hele dag door met papa ;-) Nou spreek je snel! xx

      Verwijderen
  11. Hoi José,

    Wat een tegenvaller. Hoorde het vanochtend van Raymond, jeweetwelwie. Heb enorme bewondering voor je moed en doorzettingsvermogen. Houden zo en hopen op betere tijden. Heel veel sterkte!

    Collega Marco.

    BeantwoordenVerwijderen