donderdag 15 maart 2012

Baalx3

Soms is het gewoon allemaal even ruk!

Vooral als je moet toegeven dat je iets niet kunt. Niet dat ik ooit de illusie had fotomodel te worden, of topsportster. Maar de dingen niet meer doen zoals je ze altijd deed, doordat je dat fysiek gewoon niet redt.

Een dag de stad in, slenteren en shoppen tot dat je er bij neervalt. Je huis van top tot teen aan kant maken en ook nog wat leuks doen op dezelfde dag (schoonmaken valt niet onder leuk!) Een stuk fietsen, omdat Joarah dat zo leuk vindt. Afspraken maken zonder ze vervolgens af te zeggen door ziekte, zwakte of misselijkheid.
Samen met de kleine meid boodschappen doen. Ik kan niet eens in mijn eentje naar de winkel (nog geen kilometer verderop) om boodschappen te doen. Omdat ik dan sta te tollen op mijn benen in het gangpad en ik er dan een paniekaanval bovenop krijg, omdat ik bang ben dat ik onderuit ga, terwijl mijn kindje daar hulpeloos in haar wandelwagen zit.

Ja ik mankeer niet alleen fysiek iets, ook geestelijk ben ik niet helemaal 100%. Ik heb al jaren een afwijking tussen mijn oren: paniek!
Of zat dat toch niet tussen mijn oren? Is die paniek wel degelijk ontstaan door fysieke klachten. En kwam ik in de welbekende cirkel terecht.

Hoe kom ik daar ooit achter. Ik mankeer nog een derde ding: geheugenverlies! Wat ik gisteren heb gegeten? Dat kan van alles zijn, aardappels, rijst, pasta…nee ik geloof rijst, maar om er echt zeker van te zijn moeten we dat navragen bij vriendlief.

Als ik al niet weet wat ik at, hoe moet ik dan in hemelsnaam weten hoe ik me 15 jaar geleden voelde. Ik kan me periodes van hele duidelijke klachten herinneren, maar wat ik ermee gedaan heb, hoe het over ging, geen idee.  

Als ik de paniek en de klachten zou vergeten, dan zou dat het leven een stuk simpeler maken, maar nee, daar word ik dagelijks aan herinnerd. Omdat ik afspraken moet afzeggen, omdat sneller moe ben, omdat ik moet opletten op wat ik eet, omdat ik niet alleen boodschappen kan doen, omdat ik gewoon niet meer kan wat ik altijd kon. Ongestoord, onvoorbereid, ongedwongen leven…..

Maar goed, dan kijk ik om me heen. En geloof me, het kan ALTIJD erger! En zolang ik dat dan weer voor ogen houd, dan mag die baaldag eens in de zoveel tijd best. Als ik er maar geen baalweek van maak…. Ik leef! (met een lach)

3 opmerkingen:

  1. Juist houdt altijd je motto in gedachten LIVE LAUGH LOVE.

    Maare je mag best eens je hart luchten en erg gewoon godvergeten de tering in hebben (zo)

    x ma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. En iedereen denkt zozo die moeder van jose hahahhaha grove taal hahahha maar goed ik snap dat ma voor Manon staat hihihi thanx! X

      Verwijderen
  2. Dank je wel José!!!!! hahahahahahah Ben het wel helemaal met "Manon" eens hoor, maar zou het misschien NET iets anders gezegd hebben ja.......... ;-) LIVE LAUGH LOVE!!
    Dikke knuf
    XXX

    BeantwoordenVerwijderen