donderdag 22 augustus 2013

Boem...

Kletterde ik daar even van mijn grote roze wolk af. Even terug naar de realiteit, op weg naar het Erasmus.

Het zal alleen een gesprek zijn, nog geen plannen voor scans of iets dergelijks, maar evengoed betrap ik mezelf erop nerveus te zijn. Rot zwangerschapshormonen ook, die zorgen nou ook niet bepaald voor een feeststemming. 
Joarah is naar het kinderdagverblijf en Meloah is mee met ons. Uurtje met de auto is te overbruggen en waarschijnlijk staan we net als de laatste keer met een kwartiertje weer buiten. 
Tijdens deze zwangerschap waren de klachten een stuk beter te doen dan tijdens de eerste zwangerschap. Alles was redelijk rustig. 

"Het is nieuw dat we alle patiënten wegen en de bloeddruk meten, loopt u even mee?" zegt de mevrouw bij de balie endocrinologie. Joepie probeer ik al weken de weegschaal te vermijden, word ik hier op een soort van goederenweegschaal geplaatst. "Moet ik alles aanhouden?" Ik bedoel dat scheelt zeker 3 kilo...zucht.. Ik mompel dat ik blij met haar ben i.v.m. zwangerschapskilo's en ze vraagt me hoelang ik nog moet. Hoelang ik nog moet??!?? Zo jammer...kón ik er nog maar wat kilo's uitpersen.

Zoals ik al dacht staan we met een kwartier weer buiten. Hoe is het gegaan de afgelopen tijd, hoe gaat het nu en wat gaan we doen. Ik had zelf al bedacht dat het niet handig zou zijn om direct na de bevalling weer aan de injecties te gaan en dat wordt bevestigd. De uitslagen van diverse onderzoeken zouden mogelijk beïnvloed kunnen worden door de stofjes die de injectie bevat. Gelukkig waren ze ook niet persé nodig gezien de minieme klachten, maar daarentegen zorgen ze ook voor vertraging van de groei van tumoren, dus evengoed belangrijk.
We gaan nu eerst bekijken hoe de zaak ervoor staat. Bloedonderzoek, een CT-scan en een octreotide scan worden gepland. Daarna weer een afspraak om de uitslagen door te nemen en een vervolgtraject te bespreken.

Eigenlijk zijn we 2 jaar verder, maar weten we nog steeds alleen dat het NET is. Waar de primaire tumor zit, uitzaaiingen zitten (behalve de lever en lymfe) hoe groot het is en wat we gaan doen is onbekend en we beginnen met een "schone" lei. 

Voor nu klim ik m'n wolk weer op, te beginnen met een beschuit met muisjes...
 



1 opmerking:

  1. Ik zie nu dat je weer aan t schrijven bent.... Nieuwe ronde nieuwe kansen. wie weet zien ze nu wel iets. x ma

    BeantwoordenVerwijderen